Sinds een maand ben ik aan het experimenteren met Midjourney. Een machine learning-toepassing die visuals genereert op basis van de keywords en parameters die jij invoert. Kunst maken met technologie. Mensen die mij een beetje kennen, weten dat dit koren op mijn molen is. 😊
Na 2 jaar experimenteren is mijn thuiswerkplek inmiddels dik in orde. Een ergonomische bureaustoel en muis spreken natuurlijk voor zich. En ook een tweede beeldscherm is voor de meesten van ons geen overbodige luxe. Maar kan het nóg beter? Absoluut!
Als contentmanager heb ik de afgelopen 15 jaar ontzettend veel gemaakt en gepubliceerd. Ik merkte dat ik steeds vaker een mening had over de teksten die ik plaatste, maar ook zag hoe het béter kon. En wat doe je dan? Juist: je mening bekrachtigen met een papiertje.
‘Als ik iets aan jou vraag, weet ik zeker dat het ook gebeurt.’ Blijkbaar kom ik over als iemand die zijn zaakjes op orde heeft. Maar dat is zeker niet altijd zo geweest! Want vroeger maakte ik overal een potje van. Mijn redding? Lijstjes.
Alhoewel de klassieke oudheid en de middeleeuwen al een tijdje achter ons liggen, zijn ze nooit ver weg. Films en boeken met een historisch tintje zijn nog altijd razend populair. En ook veel muzikanten laten zich inspireren door de geschiedenis.
Ik ben groot geworden met bietjes en kippenpoten. Ik kan niet zeggen dat ik daar een grote leegte door ervaar. Toch was deze ontwikkeling blijkbaar hoognodig: Olvarit à la Carte, oftewel yuppenvoer voor je kroost.